دانستنی‌ها
مراحل تولید عسل طبیعی
اردیبهشت
مراحل تولید عسل طبیعی
هر زنبور عسل کارگر در طول زندگی خود ، یک دوازدهم قاشق چای‌خوری عسل درست می‌کند و این کار آسانی نیست .
در ادامه چگونگی تولید عسل توسط زنبورها ، آناتومی بدن زنبور عسل و گل‌های جذاب برای آنها شرح داده می‌شود .
با ما همراه باشید .
مراحل تولید عسل طبیعی
روش تولید عسل توسط زنبور عسل
روش تولید عسل در ادامه و به صورت مرحله به مرحله بیان شده است :
مرحله اول: زنبورهای کارگر از کندوی خود پرواز می‌کنند ( بعضی وقت‌ها کیلومترها از کندو دورتر می‌شوند )
تا شهد را از گل‌ها و سایر پوشش‌های گیاهی جمع کنند .
مرحله دوم: پس از جمع‌آوری شهد کافی ، زنبورها آن را به کندو باز می‌گردانند .
مرحله سوم: شهد جویده شده در سلول‌های موم زنبور عسل قرار داده می‌شود .
در این مرحله عسل هنوز خیس است و قوام لازم را ندارد .
مرحله چهارم: زنبورهای کارگری که تازگی تخم گذاشته‌اند به سختی بال‌های خود را روی شهد « فن » می‌کنند
و باعث می‌شوند مایع درون سلول‌ها به آرامی کم آب شوند .
فرآیند خشک کردن به همراه آنزیم‌های طبیعی اضافه شده به شهد ، مایع نسبتا نازک را به یک عسل بسیار ضخیم‌تر تبدیل می‌کند .
مرحله پنجم: پس از آماده شدن عسل ، زنبورها روی عسل را خوب پوشش‌دار می‌کنند و سلول را آب‌بندی می‌کنند تا تمیز شود .
زنبور عسل
زنبور عسل یکی از حشرات فریبنده و خاص در دنیاست که واقعا شایسته احترام است .
همه در مورد حداقل یک قسمت از آناتومی زنبور عسل می‌دانند : بله درست است نیش زنبور عسل .
اما بد نیست کمی هم در مورد سایر قسمت‌های مختلف بدن زنبور عسل ، بدانیم .
اسکلت زنبور عسل
مانند همه حشرات ، اسکلت زنبور عسل در خارج بدن او است .
این چیدمان اسکلت خارجی نامیده می‌شود .
تقریبا کل بدن زنبور با موهای شاخه‌ای پوشانده شده است ( مانند سوزن‌های روی شاخه درخت صنوبر ) .
زنبور عسل می‌تواند با این موها « احساس » کند ،
موها هنگام گرده افشانی به زنبور عسل کمک می‌کنند زیرا گرده‌ها به خوبی به موهای شاخه‌ای او می‌چسبند .
سر زنبور عسل
سر زنبور عسل صاف و تا حدودی مثلثی است .
در اینجا مغز زنبورها و ارگان‌های اصلی حسی ( بینایی ، طعم و بو ) قرار می‌گیرند .
سر همچنین جایی است که غده‌های مهمی را تولید می‌کند که ژل رویال را تولید می‌کند و یا انواع مواد شیمیایی مختلفی را برای ارتباط برقرار می‌کنند .
( ژل رویال ماده‌ای است که از غدد درون سر زنبور عسل کارگر ترشح می‌شود و به عنوان غذایی برای تغذیه ملکه
مادر استفاده می‌شود )
قسمت‌های مهم سر زنبور عسل شامل
چشم‌ها: سر زنبور عسل شامل دو چشم بزرگ مرکب است که برای دید در مسافت عمومی و سه چشم ساده کوچک به نام اوچلی استفاده می‌شود
که در شرایط نوری ضعیف در کندو استفاده می‌شود .
چشمان ملکه ، اندکی از زنبور کارگر کوچک‌تر است .
آنتن‌ها: زنبور عسل دارای دو آنتن در جلو است ( به پیشانی آن وصل شده است ) .
هر آنتن دارای هزاران حسگر کوچک است که بو را تشخیص می‌دهد ( مانند بینی ) .
زنبور عسل از این حس بو استفاده می‌کند تا گل و آب و حتی شما را شناسایی کند !
این آنتن‌ها همچنین مانند موهای شاخه‌ای که قبلا به آنها اشاره شد ، احساس را تشخیص می‌دهند .
قسمت‌های دهان: فک‌های زنبورها ( فک ) برای تغذیه لارو ، جمع‌آوری گرده ، دستکاری موم و حمل وسایل مورد استفاده قرار می‌گیرند .
Proboscis: کاوشگر زنبور عسل یا Proboscis در زمانی که زنبور در حال استراحت است ، در حالت عقب‌نشینی قرار می‌گیرد .
اما وقتی زنبور در حال تغذیه یا نوشیدن است ، می‌تواند لوله‌ای طولانی را که زنبور مانند نی از آن استفاده می‌کند را شکل دهد .
توراکس زنبور عسل
توراکس قسمت میانی زنبور را تشکیل می‌دهد .
این بخش بین سر و شکم است که دو جفت بال و شش پا در آن لنگر انداخته است .
بال‌ها: زنبور عسل چند بال دارد ؟ جواب چهار است .
دو جفت به جلو و عقب به سمت قفسه سینه زنبور وصل شده است .
بال‌ها در پرواز قلاب می‌شوند و وقتی زنبور در حالت استراحت است جدا می‌شوند .
پاها: سه جفت پای زنبورها با هم متفاوت هستند .
هر پا شش بخش دارد که آنها را کاملا انعطاف‌پذیر می‌کند .
زنبورها همچنین بر روی نوک پاهای خود دارای گیرنده‌های چشایی هستند .
زنبور عسل از پاهای جلو خود برای تمیز کردن آنتن‌های خود استفاده می‌کند .
پاهای میانی به راه رفتن کمک می‌کند و از آن برای بسته‌بندی
بارهای گرده ( و بعضی مواقع بره موم ) روی سبدهای گرده که جزئی از پاهای عقب هستند استفاده می‌شود .
( بره موم ماده چسبنده‌ای است که زنبورها از جوانه درختان جمع می‌کنند و از آن برای بستن ترك‌های داخل کندو استفاده می‌کنند )
پاهای عقب مخصوص زنبور کارگر است .
آنها حاوی شانه‌های مخصوص و به عنوان وسیله‌ای برای فشار بر گرده‌ها هستند
که توسط زنبور کارگر برای تمیز کردن ، جمع آوری ، بسته بندی و حمل گرده و بره موم‌ها به کندو استفاده می‌شود .
Spiracles : این سوراخ‌های ریز و درشت در کنار سینه و شکم زنبور عسل ابزاری هستند که یک زنبور با کمک آنها تنفس می‌کند .
نای زنبور ( لوله‌های تنفسی ) به این مارپیچ‌ها متصل است .
شکم زنبور عسل
شکم بخشی از بدن زنبور عسل است که شامل اندام‌های گوارشی ، اندام تولید مثل ،
موم و غدد بو ( فقط کارگران ) و البته نیش ( فقط کارگران و ملکه‌ها ) است .
انواع گل‌ها و شهدها
حال که با قسمت‌های مختلف زنبور عسل آشنا شدیم ، بهتر است با گل‌هایی که زنبورهای عسل به آنها علاقه دارند هم آشنا شویم .
بیش از 300 نوع گل و شکوفه وجود دارد که زنبورهای عسل می‌توانند روی آنها بنشینند و شهد آنها را بمکند ،
به همین خاطر هم طعم ، رنگ و بوی عسل‌ها با هم متفاوت است .
زنبورهای عسل از گل‌ها به دو منظور بازدید می‌کنند یکی برای جمع‌آوری گرده‌ها که برای تغذیه نوزادان استفاده می‌شود ،
و جمع‌آوری شهدهایی که می‌توانند به عسل تبدیل شوند.
برای جذب زنبورهای عسل، تعداد زیادی گل برای رشد وجود دارد اما برای زنبورهای کارگر ، گل‌هایی اولویت دارند
که بالاترین گرده و شهد را به آنها می‌دهند .
نکته جالب این است که زنبورهای عسل با انجام « رقص واگن » که حرکتی خاص آنها است
می‌توانند به باقی زنبورها بگویند که از کجا می‌توانند بهترین گرده یا منبع شهد خوب را پیدا کنند .
گیاهانی که برای زنبورها جذاب هستند اکثر رنگ‌های آبی و بنفش دارند .
اما گیاهان و گل‌هایی که برای زنبورهای عسل خیلی جذاب هستند
شامل گل آفتابگردان ، آویشن ، انواع شبدر ، گون ، انواع یونجه ، ریحان ، گشنیز و حتی درختان سیب ، بادام ، آلبالو و … هستند .
